Only the lonely: migraine en eenzaamheid. Hoe je toch verbinding vindt.

Voel je je weleens alsof je het allemaal alleen moet doen? Terwijl je partner, vrienden of familie echt hun best doen, is migraine iets wat je diep vanbinnen helemaal alleen meemaakt. Jij bent degene die ermee wakker wordt, ermee moet dealen en de plannen moet cancelen. Maar eerlijk is eerlijk: zelfs die verrekte migraine hoeft geen excuus te zijn om jezelf helemaal af te zonderen. Je staat er niet alleen voor – en gelukkig kunnen we samen ook een beetje lachen om de ellende. 

Migraine en eenzaamheid: Als je wereld steeds kleiner voelt 

Elke keer dat je “sorry, ik moet afzeggen” zegt, voelt het alsof je een klein stukje van je sociale leven inlevert. Je vrienden en familie begrijpen het – of dat proberen ze tenminste – maar eerlijk? Het blijft ingewikkeld. Je voelt je schuldig omdat je niet mee kunt doen, boos omdat je weer iets mist, en een tikje jaloers omdat iedereen doorgaat alsof er niets aan de hand is. 

Dan is er nog die ene collega die enthousiast vraagt: “Heb je al die nieuwe koffietent geprobeerd?” en jij denkt: ” Ik ben al blij als ik genoeg energie over heb om het huishouden te doen.”  

Misschien heb je je wereld kleiner zien worden: minder sociale afspraken, minder activiteiten, en soms zelfs geen werk meer. Het voelt alsof de rest van de wereld in een sneltrein zit terwijl jij nog staat te wachten op het perron, met een flinke migrainekater als gezelschap. 

Eenzaamheid door migraine kan op verschillende manieren ontstaan:

• Sociaal isolement: Je kunt het gevoel hebben dat je niet meer volledig kunt meedraaien in de maatschappij. Misschien heb je je baan verloren of is het lastig om sociale afspraken na te komen, waardoor vriendschappen verwateren.
  
• Emotionele eenzaamheid: Migraine is zwaar, zowel fysiek als mentaal. Het kan moeilijk zijn om je begrepen en gesteund te voelen, zeker omdat anderen niet altijd kunnen begrijpen hoe ingrijpend het is.

De herkenbare struggles van migraine 

Eenzaamheid bij migraine is meer dan fysiek niet aanwezig zijn. Het kan ook emotioneel voelen alsof niemand écht begrijpt wat je doormaakt. En eerlijk? Soms begrijpen ze het ook niet. Je vriendin kijkt je bezorgd aan en vraagt: “Kun je dan niet gewoon een paracetamol nemen?” terwijl jij denkt: “Ja hoor, en als dat niet werkt, bestel ik gewoon een nieuw hoofd bij Amazon.” 

De schuldgevoelens maken het vaak niet makkelijker. Je wilt geen “die ene” zijn die altijd maar afzegt of weer vroeg naar huis moet. Je wilt niet steeds klagen over je hoofd – letterlijk – maar hé, als ze jouw hoofd eens voor een dag zouden lenen, zouden ze waarschijnlijk na vijf minuten jankend in een hoekje zitten. 

Het voelt ook vaak alsof je lijf er net niet helemaal bij is. Je weet wel, alsof je een slappe pannenkoek bent die zichzelf probeert op te rollen. Van buiten houd je het nog enigszins bij elkaar, maar van binnen is alles een beetje… eh… pap. Je doet je best om er normaal uit te zien, maar eigenlijk wil je gewoon plat liggen en hopen dat het overgaat. 

Gelukkig en helaas: Er zijn vele migrainelijders (ij/ei)/

Hier komt het goede nieuws (ja, écht!): je bent niet alleen met 1.88 miljoen vrouwen met migraine in Nederland! Migraine is een soort geheime club waar niemand vrijwillig lid van wordt, maar waar verrassend veel mensen toch in blijken te zitten. En als je lotgenoten tegenkomt, is er ineens dat magische moment van herkenning. Een half woord is vaak al genoeg: 

– “Je weet wel, die dagen waarop je een zombie bent, maar dan zonder het spannende filmgedeelte.”

– “Ik werd zo gek van alle geluiden om me heen dat ik mensen wilden aanvallen.”

– “Wist je dat er echt mensen zijn die nooit hoofdpijn hebben? Hoe dan?!”

Het mooie is dat migraine geen onderscheid maakt. De kans is groot dat er in jouw omgeving – op je werk, in je vriendengroep, zelfs in je familie – andere migrainelijders (ij/ei) zijn. Het zijn de stille helden die misschien precies hetzelfde doormaken als jij. En als je ze eenmaal vindt? Dan kun je samen klagen, lachen en relativeren. Niks zo goed als een beetje zwarte humor over iets waar je toch niet vanaf komt. 

Wat kun je doen om eenzaamheid te verminderen? 

Oké, de migraine verdwijnt niet, maar er zijn dingen die je kunt doen om die eenzaamheid te verminderen.

1. Vind je lotgenoten:

  Ga online, zoek een groep, of probeer eens voorzichtig te polsen bij bekenden. “Hé, jij zit weleens in een donkere kamer zonder reden, toch?” Je zult versteld staan hoeveel mensen hun eigen migraineverhaal hebben. Soms wordt het zelfs gezellig om te klagen. Misschien iets té gezellig. 

2. Vind een hobby die wél lukt:

  Nee, waarschijnlijk ga je geen hardcore kickboksen als je half lamgeslagen bent door een aanval, maar misschien kun je wel iets creatiefs doen. Haken, tekenen, of lekker wat romcoms kijken – alles wat je even uit je hoofd haalt.   

3. Wees open naar je naasten:

   Dit is lastig, maar belangrijk. Zeg hoe je je voelt, maar houd het luchtig. “Ja, ik ben weer die saaie huisvriend die afzegt. Maar hé, als je me belt, ben ik er alsnog gezellig bij!” De meeste mensen willen je echt steunen – ze weten alleen niet altijd hoe. 

4. Stuur een kaartje, gewoon omdat het kan:

   Voel je eenzaam? Draai het eens om. Schrijf een lieve boodschap voor iemand anders die het moeilijk heeft. Het kost weinig energie, en je voelt je meteen een beetje beter als je ziet hoe blij ze ermee zijn. Misschien krijg je er zelfs eentje terug! 

Jij bent meer dan je migraine 

Eenzaamheid en migraine vormen een pittige combinatie, maar onthoud: je bent méér dan die lastige aanvallen. Het helpt om te lachen om de bizarre situaties die migraine soms met zich meebrengt. (Wie anders ligt onder een dekentje alsof je een verzopen kat bent, terwijl iedereen op een terrasje geniet van de zon?) 

En belangrijker nog: je hoeft het niet alleen te doen. Er zijn anderen die precies begrijpen hoe het voelt om het zoveelste plan in het water te zien vallen. Dus maak contact, lach een beetje om de absurditeit, en wees lief voor jezelf. Je bent al een baas, puur omdat je elke dag weer doorgaat. 

Dus: zonnebril op, kaarsje aan, en op naar betere dagen. Of in elk geval eentje met minder pannenkoek-dagen.